Zaburzenia odżywiania to nie tylko problem metalizmu. W znaczącej liczbie przypadków problem leży głęboko dalej i pomocy w jego rozwiązaniu należy szukać u psychiatry. Do najczęściej występujących zaburzeń odżywiania zaliczają się anoreksja, bulimia oraz kompulsywne objadania się. Pierwsze dwa wymienione wyżej zaburzenia polegają na zaprzestaniu przyjmowania pokarmu (anoreksja) oraz na jego zwracaniu (bulimia). Poprzez niedostarczanie organizmowi odpowiedniej ilości wartościowych substancji odżywczych, stopniowo on wyniszcza się powodując bardzo groźne powikłania. Często zdarza się również niestety, że osoby chore na anoreksję czy bulimię tak skrajnie wycieńczają swój organizm, że nie jest on w stanie dłużej funkcjonować i po prostu umiera. Zupełnie inaczej wygląda kompulsywne obżarstwo. W tym przypadku chory nie jest w stanie pohamować swojego apetytu i je ponad miarę doprowadzając się do chorobliwej otyłości. Zbyt duża waga potęguje rozwój takich chorób jak chociażby cukrzyca czy miażdżyca.
